Poproszono mnie o komentarz, który miałby podsumować nominacje do tegorocznych Oscarów.
Zapewne trzy czwarte ludzi na tym globie czuje przemożną ochotę wypowiedzenia się w tej kwestii. Wystrczy rzucić okiem na fora internetowe aby przekonac się jak bardzo nominacje do Oscarów dotykają ludzi, którzy zazwyczaj nie mają do powiedzenia nic istotnego (i dotyczy to zarówno ich rozrywek, zycia osobistego, seksualnego i wewnetrznego).
Nominacje do ważnych nagród dają szansę zaistnienia artystom, dziennikarzom, hutnikom, górnikom, piekarzom, podpułkownikom wojsk lądowych, onanistom, galeriankom, księżom, siostrom zakonnym, matkom, córkom, pedofilom i wielu wielu innym. Ile osób tyle opinii. No dobrze a teraz do rzeczy. Mówiąc szczerze kompletnie nie interesuje mnie kto dostanie Oscara. Bo niby dlaczego? Nie jestem producentem filmowym, żebym czerpał korzyści z tej nagrody. Nie jestem aktorem, ani aktorką, która mogłaby dostać takową nagrodę. Jestem nikim. I jeśli nikt może się wypowiadać w tej kwestii (bo musi, choć go to nie interesuje) to powiem tak – nie rozumiem zachwytów nad nieszczęsnym artystycznym pierdem jakim jest „Czarny łabadź”. Film Aronofskyego to dla mnie dość żałosna kalka „Lokatora” i „Wstrętu” Polańskiego, które Oscarów nie dostały – więc niby dlaczego wyróżniać kalkę? „Wszystko w porządku” to kolejny przykład kina, które udaje buntownicze i niezależne, a tak naprawdę tonie w banałach i schematach.”Incepcja” – sprawne kino o ostatnim skoku z dorobiona głębią. A czy za dorabianie głębi powinno się dawać nagrody? Nie sądzę. Nie mam odwagi powiedzieć że mam faworyta oscarowego, po prostu podobały mi się trzy filmy – „127 godzin” Danny Boyle’a – jednego z ostatnich prawdziwych indywidualistów kina, „Prawdziwe męstwo” braci Coen – jednych z ostatnich indywidualistów kina, i „Toy Story 3” wyprodukowane przez Pixar jednych z ostatnich prawdziwych indywidualistów kina. A kto z nich dostanie nagrody nie wiem i mało mnie to obchodzi.
Robert Ziębiński
